Σύλλογος Βλάχων

Τμήμα Χορευτικό

Οι σκοποί του Συλλόγου είναι καθορισμένοι από το καταστατικό. Δεν ήταν όμως δυνατό να υλοποιηθούν από την ίδρυση του Συλλόγου άμεσα όλοι οι στόχοι. Δόθηκε προτεραιότητα σε εκδηλώσεις μαζικού χαρακτήρα, για να συσπειρώσει ο Σύλλογος τον κόσμο. Έτσι, ράφτηκαν στολές, οργανώθηκε χορευτικό συγκρότημα, επιλέχτηκαν τραγούδια. Μια αρχή πρυτάνευσε: η αυθεντικότητα, η πιστότητα, η επιστημονικότητα. Γι’ αυτό το λόγο, για να γίνουν π.χ. οι στολές, τον πρώτο και κύριο λόγο είχε ο ενδυματολόγος Χρ. Μπ(ρ)ούφας, μέλος του Συλλόγου, που έλαβε επιπρόσθετα υπόψη μαρτυρίες γερόντων, παλιές φωτογραφίες, αυθεντικές στολές που διατηρούνται ως κειμήλια σε πολλά σπίτια Βλάχων.
Στο θέμα του χορού βιντεοσκοπήθηκαν γέροντες από τα χωριά του Βερμίου, μελετήθηκαν τα πατήματα από έμπειρους χορευτές και πάνω σε αυτά χόρεψε το συγκρότημα. Η μετέπειτα εμπειρία έδειξε ότι αυτός ο κόπος δεν πήγε χαμένος, αν πάρουμε υπόψη την προχειρότητα που επικρατεί και τη σύγχυση στο θέμα του χορού, της μουσικής και της ενδυμασίας σε πολλούς Συλλόγους.
Όλα αυτά τα χρόνια δίδαξαν χορούς πολλοί δάσκαλοι, όλοι αφιλοκερδώς. Τα πρώτα χρόνια ο Γιάννης Τσιαμήτρος στα τμήματα ενηλίκων και εφήβων και ο Γιάννης Νάκης (Γκαμπέτας) στα παιδικά χορευτικά . Ακολούθως ο αείμνηστος Κώστας Γαλάνης, από τη Λάιστα (Λάκα) Ζαγορίου δίδαξε ένα πλήρες ηπειρώτικο πρόγραμμα. Στη συνέχεια δίδαξαν χορούς χορευτές που αναδείχτηκαν μέσα από τα χορευτικά: ο Ηλίας Ντρογούτης, ο Λεωνίδας Τσιαπάρας, ο Στέριος Ντέλας, ο Γιώργος Δημούλας, η Τάνια Γκαλαΐτση, η Νανά Πράπα, η Βερονίκη Καπετάνου, η Κορνηλία Βέρου, η Μιχαέλα Πίσπα, η Φρειδερίκη Αναστασίου/Καραμήτρου. Σήμερα διδάσκουν χορό στα διάφορα τμήματα, εδώ και χρόνια, ο Αντώνης Κουκουτέγος, ο Σταμάτης Χρυσής, ο Γιάννης Πλιάτσικας, η Τασούλα Πίσκου, η Χάιδω Ζήση, η Λέμη & η Μαρία Γατοπούλου..
Στα τριανταπέντε και πάνω χρόνια λειτουργίας του Συλλόγου πέρασαν πάνω από πεντακόσιοι χορευτές από το τμήμα ενηλίκων και εφήβων που συμμετείχαν σε παραστάσεις. Σήμερα, στα διάφορα τμήματα είναι πάνω από εκατόν πενήντα χορευτές. Να επισημανθεί και αυτή η διάσταση προσφοράς του Συλλόγου: έδωσε εναλλακτική πρόταση αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου σε εκατοντάδες νέους και τους κράτησε μακριά από ισοπεδωτικούς και φθοροποιούς τρόπους διασκέδασης.
Η αλήθεια είναι ότι η απόδοση των χορών , των τραγουδιών είναι αυθεντική. Ωστόσο, η υπερτριαντάχρονη εμπειρία ανέδειξε μια τεράστια αδυναμία: πολλοί Σύλλογοι αντιμετωπίζουν την παράδοση στατικά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μονότονη επανάληψη, το μειωμένο ενδιαφέρον, τη συντήρηση , τον κορεσμό. Τα κατά καιρούς Δ/Σ του Συλλόγου έγκαιρα διέβλεψαν την αδυναμία αυτή και διαμόρφωσαν μια θέση για υλοποίηση: κρίνεται απαραίτητο επιστήμονες χοροδιδάσκαλοι - όχι απλώς έμπειροι χορευτές ή γυμναστές - και μουσικολόγοι να μελετήσουν τα παλιά πατήματα και τους ήχους, να ανιχνεύσουν τη ζωογόνα πνοή τους, να δημιουργήσουν νέες φόρμες στο χορό και στη μουσική, που να ανταποκρίνονται στις νέες συνθήκες, έτσι ώστε να βιωθούν από τα νέα παιδιά και να τονωθεί το ενδιαφέρον τους. Η πρόταση, λόγω του μεγάλου οικονομικού κόστους, κατατέθηκε στους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, προκάλεσε το ενδιαφέρον, και ίσως μελλοντικά αξιοποιηθεί με αυτοδιοικητικά ή ευρωπαϊκά προγράμματα.